Philip Glass: ο ιδρυτής του κινήματος του μινιμαλισμού στη μουσική

Γνώρισα τον Philip Glass και μου ζήτησε να του βρω παρτιτούρες με παραδοσιακά Ελληνικά τραγούδια. Ήθελε να βρει θέματα για την μουσική που θα έγραφε αργότερα για την τραγωδία Βάκχες του Ευριπίδη. Του έστειλα αρκετές παρτιτούρες και με ευχαρίστησε ευγενικά. Ο Philip Glass είναι ένας διανοούμενος συνθέτης με ευρύ πνεύμα έμπνευσης. Η επαφή μου μαζί του με επηρέασε σε αρκετές από τις συνθέσεις μου, που όταν του το είπα χάρηκε πολύ.

Ο Philip Glass γεννήθηκε στην Βαλτιμόρη των ΗΠΑ και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και γνωστότερους συνθέτες του 20ού αιώνα, καθώς επίσης και ως ο ιδρυτής του κινήματος του μινιμαλισμού στη μουσική, με μεγάλη επίδραση στο χώρο του. Είναι ίσως ο πιο πρωτότυπος συνθέτης της Αμερικής. Ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του κλασσικιστή, πράγμα που αποδίδει στις κλασσικές σπουδές του στη μουσική και ιδιαίτερα για τις σπουδές που έκανε δίπλα στη Νάντια Μπουλανζέρ. Ο πατερας του ειχε διασκαδικο και είναι ο εγγονός Εβραίων μεταναστών από τη Λιθουανία. Σε ηλικία 6 ετών έμαθε να παίζει βιολί, και σε ηλικία 8 χρονών ξεκίνησε μαθήματα για φλάουτο. Αφού παρακολούθησε μαθήματα στη Βαλτιμόρη, ο Philip Glass γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου σε ηλικία 15 ετών, από όπου και αποφοίτησε με πτυχίο στα μαθηματικά και στην φιλοσοφία. Στο Σικάγο ανακάλυψε και την τέχνη του σειραϊσμού του Webern και συνέθεσε ένα δωδεκαφθογγικό τρίο εγχόρδων. Όταν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο σε ηλικία 19 ετών, ήταν αποφασισμένος να γίνει συνθέτης. Για το λόγο αυτό μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου και γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών Τζούλιαρντ. Το καλοκαίρι του 1960, σπούδασε με τον Darius Milhaud στο Aspen Music Festival και συνέθεσε ένα Κοντσέρτο για βιολί.

Philip Glass, Panagiotis Karousos

Μετά πήγε στο Παρίσι όπου σπουδάζοντας δίπλα στην Nadia Boulanger ήρθε σε επαφή και συνεργάσθηκε με γνωστούς σκηνοθέτες και διανοούμενους της Γαλλίας όπως ο Jean-Luc Godard, ο François Truffaut, ο Ravi Shankar, και ο Pierre Boulez. Το 1966 για τη βόρεια Ινδία όπου ήρθε σε επαφή με τους θιβετιανούς πρόσφυγες και άρχισε να κλίνη προς τον Βουδισμό. Το 1972 συναντήθηκε με τον Δαλάι Λάμα και υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ανεξαρτησίας του Θιβέτ. Το 1967 εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη όπου άρχισε η συνθετική του καριέρα, και αφιερώθηκε στο νέο μουσικό σύστημα του μινιμαλισμού στη μουσική. Η μουσική του ταίριαζε στις κινηματογραφικές ταινίες δίνοντας ένα ύφος μυστηρίου και πνευματισμού. Η πρώτη του όπερα Einstein on the Beach παρουσιάστηκε το 1976 στη Γαλλία. Η όπερα του Satyagraha παρουσιάστηκε το 1980 στο Rotterdamβασισμένη στην ζωή του Mahatma Gandhi, του ποιητή Rabindranath Tagore, και του Martin Luther King Jr.

Η όπερα του Akhnaten ερμηνεύτηκε σε Αρχαία Αιγυπτιακά το 1984 στην όπερα της Στουτγάρδης.

Έχει συνθέσει πολλά συμφωνικά έργα και κονσέρτα, η τρίτη συμφωνία βασίζεται σε θέματα των David Bowie, και Brian Eno. Στη δεκαετία του 1990 συνθετη ένα τρίπτυχο όπερας (1991-1996), ως φόρο τιμής στον σκηνοθέτη Jean Cocteau, με βάση το κινηματογραφικό του έργο: Orphée (1949), La Belle et la Bete (1946), καθώς και το μυθιστόρημα Les Enfants Terribles(1929).

Το φιλμ Kundun (1997) για την ζωή του Dalai Lama του έδωσε το πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ. Η ταινία The Hours (2002), του χάρισε μια δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ. Και η ταινία The Illusionist σημείωσε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ.

(Ο Philip Glass με τον Παναγιώτη Καρούσο στην Αμερική)

Παναγιώτης Μπρακούλιας ένας Ελληνοκαναδός ρεμπέτης στην Ελλάδα

Ο Παναγιώτης Μπρακούλιας ήταν το παιδί θαύμα της Ελληνικής παροικίας του Μόντρεαλ.

Μαθητής του Σπύρου Αθανασίου στο μπουζούκι, όπου ξεκίνησε από έξι ετών παρουσιάσθηκε σε όλα τα πολυεθνικά φεστιβάλ του Μόντρεαλ και των Ελληνικών συλλόγων της παροικίας. Η πρώτη του μεγάλη αναγνώριση ήρθε μέσα από τον διαγωνισμό ταλέντων της Ελληνικής ραδιοφωνίας του Μόντρεαλ (Ράδιο Δαπερης) όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Έκτοτε τραγούδησε σε νυχτερινά κέντρα παίζοντας μπουζούκι και δημιουργώντας ένα ρεύμα παροικιακό και μη, γεμίζοντας τα μαγαζιά όπου εμφανίζονταν κυρίως με την νεολαία.

Όμως ο Παναγιώτης τον οποίο γνωρίζω πολύ καλά από τις συνεργασίες που είχα μαζί του για αρκετές συναυλίες που είχα οργανώσει, δεν περιορίζονταν μόνο στην διασκέδαση. Αγαπά πολύ τον Χιώτη, τον Αγγελόπουλο, τον Ζαµπέτα, τον Τσιτσάνη και όλους τους παλιούς ρεμπέτες, και θα έλεγα ότι γνωρίζει άριστα τον χώρο του ρεμπέτικου πιο καλά από πολλούς Έλληνες μουσικούς και ας είναι μεγαλωμένος γέννημα θρέμμα του Καναδά. Επίσης ο Παναγιώτης έχει μουσικό αισθητήριο και άποψη που τον ανέδειξε ως συνθέτη με ταλέντο. Πριν έρθει στην Ελλάδα να συνεχίσει την καριέρα του, είχε δημιουργήσει μαζί με άλλα Ελληνόπουλα της παροικίας την ορχήστρα «Ρεμπέτες» που αναγνωρίσθηκαν και παρουσιάστηκαν σε πολλές πόλεις με μεγάλη επιτυχία και ηχογραφώντας αρκετά νέα τραγούδια που τραγουδιούνται ακόμα στον Καναδά από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Επίσης ηχογράφησε τρία άλμπουμ με δικά του τραγούδια όπου και κέρδισε και το βραβείο ως καλύτερο άλμπουμ από το «Ράδιο Ακρόπολις» του Τορόντο. Όλα αυτά τα χρόνια ο Παναγιώτης είχε δίπλα του στυλοβάτη την μητέρα του, την Θεώνη, η οποία καμάρωνε και ήταν περήφανη για την πρόοδο του. Μια μέρα που είχα πάει στο σπίτι τους στο Μόντρεαλ για πρόβες η κυρία Θεώνη είχε φτιάξει ένα καταπληκτικό παστίτσιο που μοσκοβόλαγε όλο το σπίτι, όταν καθίσαμε να φάμε μου είπε: «ο Παναγιώτης όταν βγήκε να παίξει το μπουζούκι ήταν πιο μεγάλο από αυτόν».

Τώρα παντρεύτηκε και ζει στην Αθήνα με την γυναίκα του και την κόρη του κάνοντας εμφανίσεις σε γνωστά νυχτερινά κέντρα και συνθέτοντας τραγούδια για γνωστούς λαϊκούς ερμηνευτές.

Η συνεργασία του με τον γνωστό βετεράνο στιχουργό Νίκο Βαξεβανέλη, και τον τραγουδιστή Νίκο Οικονομόπουλο (Όλα για σένα) έχει ευδοκιμήσει και του έχει χαρίσει χρυσούς δίσκους και βραβεία.

Επίσης τραγούδια του έχουν συμπεριλάβει στους δίσκους τους ο Αντύπας, η Άντζελα Δημητρίου, η Νατάσα Θεοδωρίδου, η Κωνσταντίνος Αργυρός, ο Χρήστος Μενιδιάτης, Κυριάκος Παπαηλίας, Μαρία Πάλλη, Γιώργος Τσαλίκης, Ευδοκία Ράπτη, Ζαφείρης Μελάς και άλλοι.

Έχει εμφανιστεί σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές όπως στον «Πρωινό καφέ» της Ελένης Μενεγάκη, «Μες στην καλή χαρά» της Ναταλίας Γερμανού, στην ΕΡΤ και άλλες.

Ο Παναγιώτης Μπρακούλιας είναι ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης που είδη έχει καθιερωθεί στο χώρο της Ελληνικής μουσικής και έχει να δώσει πολλά μέσα από τα τραγούδια του και το ταλέντο του.

http://www.greektube.org/content/view/106344/2/

Οι Αδελφοί Καραβιώτη Γεράσιμος και Σπύρος τιμούν την Κεφαλονιά και την Επτανησιακή μουσική

Ο Γεράσιμος και o Σπύρος Καραβιώτης γεννήθηκαν στην Αθήνα το 1972 και 1979 αντίστοιχα. Στα χνάρια του αείμνηστου Αποστολατου ερμηνεύουν τις Κεφαλλονίτικες καντάδες με μαεστρία και έχουν γίνει αγαπητοί παντού όπου εμφανίζονται.

Έζησαν και μεγάλωσαν στην Κεφαλονιά και το μουσικό τους αισθητήριο καλλιεργήθηκε με τους ήχους της επτανησιακής αρμονίας. Πήραν τα πρώτα μουσικά μαθήματα από τους δασκάλους Διονύσιο Πολλάτο και Κώστα Xαριτάτο.

Έχουν σπουδάσει ανώτερα θεωρητικά, αρμονία, αντίστιξη και φυγή στο Ελληνικό Ωδείο με βαθμούς άριστα παμψηφεί, στην τάξη του μαέστρου Γιώργου Αραβίδη.
Έχουν παρακολουθήσει, επίσης, σεμινάρια διεύθυνσης ορχήστρας και χορωδίας.
Ο Σπύρος, συνεχίζει τις σπουδές του στην ενορχήστρωση με το μαέστρο Κώστα Κλάββα.

Εκτός από τις μουσικές σπουδές, ο Γεράσιμος είναι απόφοιτος Σχολής Οικονομικών και ο Σπύρος πτυχιούχος Πολιτικός Μηχανικός Έργων Υποδομής.

Έχουν δημιουργήσει ελαφρά ορχήστρα και ανδρική χορωδία και έχουν δώσει πολλές συναυλίες σε διάφορες πόλεις τις Ελλάδας όπως: Αργοστόλι, Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Σπάρτη, Λαμία και Κόρινθο, υπηρετώντας επάξια το μελωδικό Ελληνικό τραγούδι και την Επτανησιακή καντάδα.

Στόχος τους είναι η διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της πατρίδας τους και η διάδοση του καλού ελληνικού τραγουδιού. Έχουν ιδρύσει σωματείο με την επωνυμία «Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ». Σκοπός του σωματείου αυτού είναι η ενσωμάτωση της χορωδίας και μαντολινάτας στα μουσικά δρώμενα, καθώς και η ανάδειξη, η διάσωση και η διάδοση των έργων της Επτανησιακής μουσικής.

Οι αδελφοί Καραβιώτη όπως όλοι οι δαιμόνιοι Κεφαλλονίτες έχουν δημιουργήσει ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα με σημαντικές συμμετοχές σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Τον Αύγουστο του 2005 συμμετείχαν σε εκδήλωση στην αρχαία Ολυμπία για τα ογδοντάχρονα του Μίκη Θεοδωράκη. Τον Νοέμβριο του 2005 συμμετείχαν στην συναυλία ανδρικής χορωδίας-μαντολινάτας στο νέο κτίριο του μουσείου Μπενάκη με τίτλο: «Η μουσική των Κεφαλλήνων». Τον Φεβρουάριο του 2006 έδωσαν συναυλία ανδρικής χορωδίας-μαντολινάτας στο δήμο Μοσχάτου με τραγούδια του κρασιού και της παλιάς Αθήνας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την αποκριά.

Τον Αύγουστο του 2006 διοργάνωσαν πολιτιστικό δεκαήμερο στην Κεφαλονιά και στην Ιθάκη με την στήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης: «Μουσικός Αύγουστος 2006».

Επίσης τον Ιανουάριο του 2007 οργάνωσαν ένα διήμερο συναυλιών ανδρικής χορωδίας-μαντολινάτας στο θέατρο Ιλίσια-Ντενίση με τίτλο: «Τραγουδώντας την Επτάνησο».

Τον Φεβρουάριο του 2007 έκαναν μια τηλεοπτική εμφάνιση στην πολιτιστική εκπομπή «Έχει γούστο» της κ. Μπήλιω Τσουκαλά, με θέμα: «Αποκριά στην Κεφαλονιά και στη Ζάκυνθο». Έχουν κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με όλα τα ωραία Κεφαλονίτικα τραγούδια με τίτλο «Κεφαλονιά Πατρίδα μου».

http://www.karaviotismusic.gr/

Παραθέτω ένα βίντεο όπου οι αδελφοί Καραβιώτη σε μια εκδήλωση τους ακομπανιάρισαν την μεγάλη τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού Στέλλα Γκρέκα.

http://www.youtube.com/watch?v=_evGHkisyCY

Γεώργιος Κακής – Κωνσταντινάτος: ένας Κεφαλλονίτης ηθοποιός και σκηνοθέτης από την πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2004

Ο Γεώργιος Κακής είναι ένας άλλος από τους δαιμόνιους Κεφαλλονίτες που κινείται στον χώρο του θεάματος και πρεσβεύει την Κεφαλονιά για την οποία είναι περήφανος και δεν σταματά να το λέει όπου βρεθεί.

Πολύπλευρο ταλέντο ο κύριος Κακής έχει συμμετάσχει σε κινηματογραφικές ταινίες, σε σήριαλ της τηλεόρασης, σε θεατρικές παραστάσεις και άλλες πολύπλευρες παραγωγές.

Σημαντικό σημείο αναφοράς της καριέρας του, είναι η συμμετοχή του στην πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2004, όπου ερμήνευσε τον ρόλο του Απόλλωνα στις Ευμενίδες του Αισχύλου στο Ηρώδειο με τον θίασο της Άννας Συνοδινού.

Ο Γεώργιος Κακής σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου, και στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν.

Επίσης συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Καλλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά και στο Saar Theater της Γερμανίας.

Έχει θητεύσει στο Εθνικό Θέατρο ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης στην Πειραματική Σκηνή. Είναι μέλος της Ελληνικής Σκηνής Άννα Συνοδινού.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην πολιτιστική Ολυμπιάδα του 2004 σκηνοθέτησε και ερμήνευσε τον Διόνυσο στην Διονύσου Ωδή στην Αρχαία Ολυμπία.

Έχει ιδρύσει το θεατρικό εργαστήρι Διδελφυς όπου παρουσιάζει αξιόλογα έργα στην Αθήνα αλλά και σε πολλές πόλεις τις Ελλάδος.

Επίσης συνεργάζεται με το τρίτο πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Έχει αναπτύξει σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και όχι μόνο στην πατρίδα του την Κεφαλονιά. Έχει πραγματοποίηση μια μεγάλη καλλιτεχνική προσφορά για όλους τους Κεφαλλονίτες, με θεατρικά δρώμενα, εικαστικά ακόμα και Κεφαλλονίτικο καρναβάλι.

(Φωτογραφίες: Από παράσταση της πολιτιστικής Ολυμπιάδος στην Αρχαία Ολυμπία. Ο Γεώργιος Κακής με την Άννα Πολλατου (Ολυμπιονίκη της γυμναστικής στους Ολυμπιακούς του 2004) από την παράσταση Λευκάδιος Χερν που έγινε στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδος από την ομάδα του Θεάτρου ΔΙΔΕΛΦΥΣ)

Ο Γεώργιος Κακής ως Άμλετ του Σαίξπηρ:

http://www.youtube.com/watch?v=G_O1AR4ChM0

Σπουδαία η Μπέτυ Αρβανίτη στο θεατρικό δράμα του Federico Garcia Lorca «TΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ»

Οι ποιοτικές παραστάσεις του θεάτρου της ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ συνεχίζονται και στην φετινή σαιζόν όπου στην Α΄ ΣΚΗΝΗ παρουσιάζετε το αριστούργημα του Federico Garcia Lorca «TΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ». Μια ωραία παραγωγή προσεγμένη και νοικοκυρεμένη χωρίς αυτές τις θεατρικές υπερβολές και τους υστερισμούς που συνήθως συναντώ στις Ελληνικές θεατρικές παραστάσεις.

Επικεφαλής η ηθοποιός Μπέττυ Αρβανίτη πιο ώριμη και σίγουρη από ποτέ ερμηνεύει συγκλονιστικά τον απαιτητικό ρόλο της σκληρής μητριαρχικής μάνας μιας κλειστής τυραννικής κοινωνίας.

Στον περίεργο, ποιητικό και σουρεαλιστικό κόσμο του Federico Garcia Lorca η οικογένεια και η κοινωνία τυραννάει όσους το αξίζουν και μόνο λίγοι μπορούν να διεκδικήσουν την ελευθερία και μπορούν να πληρώσουν το τίμημα γι’ αυτήν. Σε ένα πολύ δραματικό, ίσως το καλύτερο έργο του, ο Lorca δημιουργεί πορτρέτα μοναδικών γυναικών. Πέντε κόρες και η μητέρα τους βασανίζονται από ερωτικό πάθος, αντιζηλία και μοναξιά.

Στο πρόσωπο των θυγατέρων της καταπιεστικής Μπερνάρντα, ο Lorca αφηγείται μια μοναδική ερωτική ιστορία, μόνο που ο έρωτας μετατρέπεται σε συμφορά, η υπακοή γίνεται συνενοχή και η μητρότητα έγκλημα.

Η Σμαράγδα Σμυρναίου με γκροτέσκο εμφάνιση ως Μαρία Χοσέφα, ήταν η απαραίτητη σκηνοθετική πινελιά του Στάθη Λιβαθινού για να έρθει μια ισορροπία στην στυγνή πραγματικότητα του άσπλαχνου ρεαλισμού. Ήταν η στοιχειωμένη ψυχή ενός σπιτιού που δεν ζει από καιρό.

Η Τζίνη Παπαδοπούλου ως Ανγκούστια έδειξε μια ευγένεια και μια αξιοπρέπεια σε έναν δύσκολο ρόλο. Μου άρεσε η αυτοσυγκράτηση της σε δραματικές σκηνές.

Η Γωγώ Μπρέμπου ως Μαγδαλένα δείχνει ότι καταλαβαίνει τον Λόρκα και τον ερμηνεύει με μια άνεση και φυσικότητα που πραγματικά με εξέπληξε. Επίσης η κυρία Μπρέμπου δείχνει πολύ όμορφη στην σκηνή.

Η Εκάβης Ντούμα ως Αμέλια ήταν συμβατή, ενώ η Κόρα Καρβούνη ως Μαρτύριο έδειξε έντονες αντιθέσεις. Η Λουκία Μιχαλοπούλου ως Αδέλα κάποιες στιγμές ήταν επιθετική και κάποιες άλλες έβγαζε μια ικανοποιητική ηρεμία.
Η Ανέζα Παπαδοπούλου ως Πόνσια ήταν καλή με δυναμισμό και κάποια ειρωνεία.

Η ηχητική επένδυση με το σόλο βιολοντσέλο του Τηλέμαχου Μούσα μου άρεσε πάρα πολύ. Όσον αφορά τα σκηνικά δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν στον περιορισμένο σκηνικό χώρο του θεάτρου αλλά τα κοστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου ήταν λιτά και αρμονικά.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποτε σε μια εκπομπή του τρίτου προγράμματος από ηχογραφημένη παράσταση την φωνή της Κατίνας Παξινου με την βαριά φωνή της τραγωδού να φωνάζει: «…πέθανε παρθένα, ακούτε τι σας είπα; Σιωπή…», η Μπέτυ Αρβανίτη δεν μιμήθηκε, αλλά έδωσε μια άλλη υψηλής ποιότητας δική της υπόσταση στην Μπερνάρντα Άλμπα, αξιοπρεπής πιο κοντά στην εποχή μας γράφοντας μια λαμπρή σελίδα στο νεοελληνικό θέατρο.

(Φωτογραφίες: Η Μπέτυ Αρβανίτη με τον Παναγιώτη Καρούσο. Η Ανέζα Παπαδοπούλου, η Μπέτυ Αρβανίτη και η Σμαράγδα Σμυρναίου σε αυλαια από την παρασταση. Η Γωγώ Μπρέμπου, ο Παναγιώτης Καρούσος και η Τζίνη Παπαδοπούλου στο λόμπι του Θεάτρου της Οδού Κεφαλληνίας)

Grant Gilman ένας νέος ταλαντούχος Αμερικανός μαέστρος

Ο μαέστρος Grant Gilman απολαμβάνει μια επιτυχημένη και πολλά υποσχόμενη καριέρα ως διευθυντής ορχήστρας στην Αμερική.

Ξεκίνησε τις σπουδές του και την καριέρα του στο San Antonio του Τέξας όπου και γεννήθηκε, και συνέχισε με υποτροφία από όπου πήρε και το δικτατορικό του στο περίφημο στούντιο του Gustav Meier και Markand Thakar στο Peabody Institute of Music στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη. Διηύθυνε πολλές ορχήστρες στο Τέξας όπου και διακρίθηκε εκτός από μαέστρος και ως σολίστας βιολονίστας.

Είναι Μουσικός Διευθυντής στην Harbor Opera Company, όπου έχει διευθύνει ένα φάσμα όπερων κλασικών και μοντέρνων. Επίσης είναι διευθύνει την Astoria Symphony στη Νέα Υόρκη, και την Garden State Φιλαρμονική Ορχήστρα Νέων, όπου έχει αναγνωριστεί για την έμπνευση του σε όλο το μήκος της ανατολικής ακτής.

Ζώντας στο Newark του New Jersey, με τη σύζυγό του, Κιμ, η οποία είναι πολύ επιτυχημένη μουσικός και παίζει στην συμφωνική ορχήστρα Γαλλικό Κόρνο, ο κ. Gilman στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει και ασχολείται με την φιλοσοφία.

Επίσης ο Grant Gilman εκτός από μαέστρος είναι και καθηγητής στο New Jersey και της Νέας Υόρκης στη Garden State Philharmonic Youth Orchestra σαν String Coach και Chamber Music Director.
Έχει διευθύνει τις ορχήστρες, Ridgefield Symphony Youth Orchestra, North Penn Symphony, American Academy of Conducting at Aspen, Norwalk Youth Symphony, Youth Orchestras of San Antonio, American Symphony Orchestra League, Conductors Institute of South Carolina και άλλες.

Ο μαέστρος Grant Gilman έχει συνεργαστεί με τον Ελληνοκαναδό μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Καρούσο όπου διηύθυνε την όπερα Προμηθέας στην Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ. Την επική όπερα Μέγας Αλέξανδρος του Παναγιώτη Καρούσου στην Βόρεια Καρολίνα και στην Νέα Υόρκη. Επίσης έχει διευθύνει στην Νέα Υόρκη τα έργα του Παναγιώτη Καρούσου, Βιολί Κονσέρτο, Πνεύμα της Ελευθερίας, και αποσπάσματα από την όπερα Η Ολυμπιακή Φλόγα με πολύ μεγάλη επιτυχία και καλές κριτικές.

(Φωτογραφίες: Ο Grant Gilman με τον Παναγιώτη Καρούσο από συναυλία στην Νέα Υόρκη το 2007)

Παραθέτω ένα βίντεο που ο Grant Gilman διευθύνει την εισαγωγή από την όπερα Μέγας Αλέξανδρος του Παναγιώτη Καρούσου:

http://www.youtube.com/watch?v=63lcMhp43X8

Ο μεγάλος Καναδός μπάσος Joseph A. Rouleau

Ο μπάσος Joseph A. Rouleau γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου το 1929 στην πόλη Matane του Κεμπέκ. Ξεκίνησε κλασικό τραγούδι στο Conservatoire de musique du Québec à Montréal και τελειοποίησε τις σπουδές του στο Μιλάνο της Ιταλίας, με τους Mario Basiola και Antonio Narducci. Τραγούδησε μικρούς ρόλους με την Opéra Νational du Québec, αλλά το ντεμπούτο του ήταν ως Colline στο La bohème, στη Νέα Ορλεάνη Opera, το 1955. Γυρίζοντας στο Κεμπέκ ερμηνεύει στην Opera Guild of Montreal τον ρόλο του Φιλίππου Β 'στον Don Carlos του Βέρντι (ένας από τους μεγαλύτερους ρόλους του) το 1956. Εμφανίστηκε επίσης σε συναυλίες στην Καναδική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Η διεθνής του αναγνώριση έγινε με ένα συμβόλαιο με την Royal Opera House του Λονδίνου όπου πρωταγωνίστησε σε πάνω από 40 παραγωγές κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 ετών. Η επιτυχία του ως Rodolfo στη La Sonnambula του Μπελίνι το 1960 με την Τζόαν Σάδερλαντ, τον οδήγησε σε συνεργασία με την σοπράνο με την οποία έκανε το ντεμπούτο του στην Όπερα του Παρισιού ως Raimondo στη Lucia di Lammermoor το 1960, και μαζί της πραγματοποίησε το 1965-6 περιοδεία στην Αυστραλία κατά την οποία κέρδισε επαινετικές κριτικές, ιδιαίτερα ως Assur στην Semiramide του Ροσίνι. Ένας ολοκληρωμένος ηθοποιός και μουσικός, Rouleau τραγούδησε ένα ευρύ φάσμα ρόλων, που επέκτεινε σε ένα ρεπερτόριο που συμπεριλάβει Γερμανικούς και Ρωσικούς ρόλους, κυρίως ως Titurel στον Parsifal του Βάγκνερ, και ως Μπορίς Γκοντουνόφ. Κέρδισε επίσης σημαντική αναγνώριση ως Don Quichotte και ως Mephistofeles στον Φάουστ. Το 1976, συμμετείχε για το BBC, σε μια παράσταση της πλήρους γαλλικής έκδοσης του Δον Κάρλος του Βερντι, τραγουδώντας Philippe II.

Έκανε το ντεμπούτο του στην Metropolitan Opera στις 13 Απριλίου του 1984, ως Μεγάλος Ιεροεξεταστής στον Ντον Κάρλος, υπό τον James Levine. Από το 1987 έχει εμφανιστεί σε μια σειρά συναυλιών ρεσιτάλ με πιανίστα τον Pierre Brabant. Σε πολλά από αυτά τα ρεσιτάλ ερμήνευσε τραγούδια του Félix Leclerc.
Το 1977 βραβεύτηκε με το Officer of the Order of Canada, και με το βραβείο Order of Canada το 2010. Το 1999, έγινε μέλος του Εθνικού Τάγματος του Κεμπέκ και προήχθη σε Ανώτερο αξιωματούχο το 2004. Το 1990, του απονεμήθηκε το βραβείο Prix Denise-Pelletier των βραβείων Prix du Québec. Δίδαξε φωνητική και όπερα στο Université du Québec à Montréal, όπου ίδρυσε ένα εργαστήριο όπερας σε συνεργασία με τη σοπράνο Colette Boky. Το 1994 συνεργάσθηκε με τον Ελληνοκαναδό μουσικοσυνθέτη Παναγιώτη Καρούσο στην παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας Προμηθέας στον Καναδά. Ο Προμηθέας του Καρούσου ανέβηκε στο Place des Arts του Μόντρεαλ όπου ο μπάσος Joseph Rouleau ερμήνευσε στα Ελληνικά τους ρόλους του Ωκεανού, του Κράτους και του Ζευς. Έχει ηχογραφήσει πολλές όπερες ανάμεσα στις οποίες, και την τελική σκηνή της Άννας Μπολένας με την Μαρία Κάλλας.

Παραθέτω μερικές ηχογραφήσεις του Joseph Rouleau.

Donizetti last scene from Anna Bolena. Maria Callas, Philharmonia O, Rescigno conductor, Rouleau (Sir Hervey). 1959. Angel 35764/EMI CDC-7-47283-2 (CD)

- Lucia di Lammermoor. Serafin, conductor, Rouleau (Raimondo). 1959. 2-Historical Recording Enterprises HRE-342-2/2-Giuseppe di Stefano GDS-2107 (CD)

Gounod Roméo et Juliette, (selections). Paris Opera O, Lombard conductor, Rouleau (Brother Lawrence). 1965. Angel S-36287

Grand Opera Festival: 'Coronation Scene' from Boris Godunov. Lanigan tenor, Covent Garden O and Chor, Downes conductor. 1968. Decca SET-392-393/Decca 421176-2 (CD)

Massenet Marie-Magdeleine. Choir and orch, A. Morss conductor, D. Roth organ. 1976. 2-BJR BJRS-1381-1382

Rossini Semiramide. Ambrosian Opera Chor, London SO, Bonynge conductor, Rouleau (Assur). 1966. 3 Lon 1383/(excerpts) Lon OS-26086/(excerpts) Lon OS-26168/3-Lon 425-481-2 (CD)

- Moïse et Pharaon. ORTF Orch and Chor, Matheson conductor, Rouleau (Moïse). 1974. 3-Voce 37

Stravinsky Renard. O de la Suisse romande, Ansermet conductor. 1965. Lon 25929/A of D SDD-241

Thomas Hamlet. Welsh National Opera O and Chor, Bonynge conductor, (Rouleau, 2nd grave-digger). 1983. 3-Decca 410-185-1

Verdi Aida. Royal Opera House Orch and Chor, Covent Garden, Downes conductor, Rouleau (Ramfis). 1968. 2-Melodram MEL-27019 (CD)/2-Opera Italiana OPI-13 (CD)

- Don Carlos. BBC Orch and Chor, Matheson conductor, Rouleau (Philip). 1973. 4-Voce 23

- Macbeth. Royal Opera House Orch and Chor, Covent Garden, Molinari-Pradelli conductor, Rouleau (Banquo). 1960. 3-Melodram 435(3)

- Il Trovatore. Giulini conductor, Rouleau (Ferrando). 1964. Legendary LR-175-3

(Φωτογραφίες: Ο Joseph Rouleau με την Joan Sutherland από την όπερα I Puritani του Bellini στην London Royal Opera House , Covent Garden του Λονδινου. Ο Joseph Rouleau με τον Παναγιώτη Καρούσο από την πρεμιέρα της όπερας Προμηθεύς στο Place des Arts του Μόντρεαλ)

Παραθέτω ένα βίντεο που η πιανίστρια Claudette Denys συνοδεύει τον Joseph Rouleau στην άρια του Δια (Ζευς) από την όπερα Προμηθέας του Παναγιώτη Καρούσου:

http://www.youtube.com/watch?v=M-Xxtn4CUhE

Claudette Denys: η μεγαλύτερη πιανίστρια του Καναδά με Διεθνής Καριέρα

Η πιανίστρια Claudette Denys - Teevin ξεκίνησε την καριέρα της από την πόλη του Κεμπέκ και σύντομα αναγνωρίσθηκε ως μια από της μεγαλύτερες πιανίστριες του Καναδά. «Πήγα ειδικά στην Νέα Υόρκη για να μάθω την τεχνική να παίζω πιάνο από τις ενορχηστρωμένες παρτιτούρες» μου είπε όταν την ρώτησα πως μπορεί να συνοδεύει τις φωνές στις πρόβες των όπερων όταν δεν είχαν παρτιτούρα για πιάνο και φωνή. Αυτό το επίτευγμα της κυρίας Denys, οι πιανίστες σε όλο τον κόσμο που μπορούν να το κάνουν είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του Καναδά η Claudette Denys παρουσίαζε τις παλιές καλές εποχές της εθνικής τηλεόρασης του Καναδά CBC κάθε εβδομάδα μια όπερα με πιάνο και φωνές, τότε που η τηλεόραση πληρούσε κοινωνικό και διδακτικό έργο. «Εμείς Παναγιώτη τότε δεν παρουσιάζαμε μόνο γνωστές όπερες όπως η Τραβιάτα και η Μπάτερφλαϊ, είχαμε παρουσίαση δύσκολες Γαλλικές όπερες όπως Πελέας και Μελισάνθη ακόμα και την Βαλκυρία του Βάγκνερ» μου είπε με καμάρι αλλά και απογοήτευση για την ποιοτική αλλαγή των καιρών. Η Claudette Denys γλυκύτατος άνθρωπος αλλά πολύ δυναμικός με κατασταλαγμένες αρχές χαίρει τον σεβασμό της μουσικού κόσμου στον Καναδά στων χώρο των λυρικών θεάτρων και των πανεπιστημίων ως ακαδημαϊκός πλέον πιανίστρια με τεράστια πείρα.

Έχει συνεργασθεί με τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο της όπερας. Έχει κάνει σειρές ρεσιτάλ σε όλο τoν Καναδά με τον μεγάλο τενόρο και συνεργάτη της Μαρίας Κάλλας John Vickers, με τον διάσημο Βαγκνεριο μπάσο Hans Hotter, την Ελληνικής καταγωγής αείμνηστο κοντράλτο Tatiana Troyanos, τον βαρύτονο Louis Quilico την Virginia Zeani και άλλους πολλούς. Επίσης ως είναι άφθαστη Vocal Coach προετοίμασε τον Luciano Pavarotti στο χριστουγεννιάτικο ρεσιτάλ που έδωσε στην περίφημη Montreal Notre Dame Basilika και μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο. Για σαράντα χρόνια είναι η επίσημη πιανίστρια προετοιμασίας των λυρικών τραγουδιστών της όπερας του Μόντρεαλ.

Ως καθηγήτρια πιάνου έχει διδάξει και ακομπανιάρειτης τάξεις των τραγουδιστών όπερας και την συνοδεία μουσικής δωματίου και συμφωνικών οργάνων στα πανεπιστήμια ΜcGill, Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ, Πανεπιστήμιο Γαλλικό του Μόντρεαλ, το Banff Centre of the arts,Conservatoire de Musique de Québec de Montréal και την Όπερα του Μόντρεαλ και Lyrique Atelier της Όπερας του Μόντρεαλ.

Είναι η επίσημος πιανίστρια για τις masterclasses του Pierre Bernac, Raoul Jobin, Heinz Rehfuss, DanielFerro, Rose Brampton, Martin Isepp, Diana Soviero και Phyllis Curtain.

Έχει συνοδεύσει λυρικούς καλλιτέχνες σε πολλές όπερες ανά τον κόσμο και σε ρεσιτάλ τραγουδιού στο Ρίο ντε Τζανέιρο, Βουδαπέστη, Τουλούζ, Γενεύη, Sienne και Μόντρεαλ, Μόντε Κάρλο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Τορόντο, Λονδίνο παίρνοντας τις καλύτερες κριτικές και συχνά κλέβοντας την παράσταση. Μου έδηξε μια κριτική από ρεσιτάλ τραγουδιού που συνόδευσε στην Γαλλία, που έγραφε: «Παρακολουθήσαμε το ρεσιτάλ τραγουδιού με Λυρικούς Καλλιτέχνες και μας εντυπωσίασε τόσο πολύ η ερμηνεία της πιανίστριας Claudette Denys που ξεχάσαμε τις φωνές και αφοσιωθήκαμε στο πιάνο».

Μια την Claudette Denys συνεργάσθηκα στο ανέβασμα της όπερας Προμηθέας στο Μόντρεαλ, θυμάμαι ότι δεν είχα τότε περάσει την όπερα στο κομπιούτερ και δεν έβρισκα πιανίστα να μπορεί να παίξει την χειρόγραφη παρτιτούρα μου. Τότε μου είπαν ότι είναι μια πιανίστρια που παίζει τα πάντα πρίμα-βίστα. Όταν της έδωσα την παρτιτούρα της όπερας την κοίταξε για λίγο ξεφυλλίζοντας και μετά κάθισε στο πιάνο και παίζοντας σαν να την ήξερε από καιρό γύρισε και μου είπε: «Παναγιώτη νομίζω ότι παίζω στο σωστό τέμπο γιατί δεν έχεις σημειώσει το τέμπο». Μέχρι σήμερα δεν έχω ξανασυναντήσει μουσικό να παίζει με τέτοια άνεση δύσκολες και δυσκολοδιάβαστες παρτιτούρες. Η κυρία Claudette Denys έχει ένα γιο που παντρεύτηκε και εργάζεται στην Αμερική ως μηχανικός, και μια κόρη την Ναταλία που ήταν η αρπίστρια της συμφωνικής ορχήστρας του Κεμπέκ.

(Φωτογραφίες: Η Claudette Denys με τον Παναγιώτη Καρούσο, στο Telethon of Stars ακομπανιάρει τον Παναγιώτη Καρούσο στην τηλεόραση του Καναδά CTV, και η Claudette Denys με τον Παναγιώτη Καρούσο και τον μαέστρο Andre Gauthier)

Παραθέτω ένα βίντεο που η Claudette Denys συνοδεύει στο Παναγιώτη Καρούσο στην τηλεόραση του Καναδά:

http://www.youtube.com/watch?v=dD6KaAsPc0g