Triumphal presentation of Aida from the National opera of Greece - Πετυχημένη η Αΐντα του Βέρντι στο Ηρώδειο

Athens 23 July. Dramatic soprano Tiziana Caruso gave an unforgettable performance as Aida at the Roman amphitheater of Acropolis in Athens, Greece. Her voice has the technic of the vecchia scuola were is the right operatic school of singing. The projection of her voice was amazing and her dramatic skills unbeatable. Especially at the Patria Mia aria she was majestic. Tenor Stuart Neill has a wonderful voice full of lyricism and velvet tone. The final duo of Aida and Radames was a sort of magic of the opera that is kind of rare today. Mezzo Elena Cassian as Amneris had many problems in the voice projection to complete the open amphitheater. Baritone Yannis Yannissis as Amonastro was out of tone, his voice is dry and odd and the acting unpleasant. Bass Dimitris Kavrakos has an old voice very deteriorated.Dimitris Kassioumis as The King of Egypt, messenger Dimitris Sigalos and Priestess Artemis Bogri completed the cast. Orchestral tempi were good and maestro Lukas Karytinos did a strong orchestral conducting. Bravo to the National opera of Greece and director Mr. Nikos Mourkogiannis.

Αθήνα 23 Ιουλίου. Η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσίασε την Αίντα του Βέρντι στο Ηρώδειο με μεγάλη επιτυχία και από καλλιτεχνικής πλευράς και από εμπορικής.

Επιτέλους είδαμε ένα έργο με την σωστή παρουσίαση όσον αφορά την σκηνοθετική και ενδυματολογική άποψη. Θα έλεγα ότι οι Αθηναίοι έζησαν λίγη από την μαγεία της όπερας. Ήταν μια αναβίωση μιας μνημειώδους παραγωγής της ΕΛΣ του 1991 σε σκηνοθεσία του Ντίνου Γιαννόπουλου, σκηνικά του Γιάννη Καρύδη, και κοστούμια της Λίζας Ζαΐμη. Οι χορογραφίες του Γιάννη Μέτση επίσης ενδιαφέρουσες.

Η σοπράνο Tiziana Caruso ως Αίντα διαπίστωσα ότι διαθέτη πλούσια εντυπωσιακή φωνή, η οποία αντιμετώπισε τον απαιτητικό της ρόλο με έντονη δραματική υποκριτική ικανότητα, που καθήλωσε το ακροατήριο.

Ο τενόρος Stuart Neill ως Ρανταμές γέμισε το Ηρώδειο με την βελούδινη όλο αποχρώσεις φωνή του και εντυπωσίασε με την άνεση του στις κορυφώσεις του ρόλου του (κορώνες).

Η μεσόφωνος Elena Cassian στο ρόλο της Άμνερις υστερούσε φωνητικά και ερμηνευτικά. Ο ρόλος της Άμνερις είθισται να «κλέβει» την παράσταση αν και δεν εμπεριέχει καμία άρια, αλλά αποκλειστικά από την τραγικότητα και την δυναμική της μουσικής γραφής του Βέρντι.

Ο βαρύτονος Γιάννης Γιαννίσης ως Αμονάστρο ήταν ξερός και δυσάρεστος σαν μια παραφωνία μέσα στην μεγαλειώδη αυτή παράσταση. Όσο για τον βετεράνο μπάσο Δημήτρη Καβράκο θα έλεγα ότι ήταν μια αξιοπρεπής παρουσία στο cast αν και ο πανδαμάτωρ χρόνος έχει αφήσει πια τα σημάδια του στον ήχο της φωνής του.

Η μουσική διεύθυνση του μαέστρου Λουκά Καρυτινου ήταν πολύ καλή και με σωστά τέμπο, ένταση στα δραματικά σημεία και έμφαση στις ορχηστικές αποχρώσεις του Βέρντι. Η σκηνοθετική προσαρμογή του Παναγή Παγουλάτου ήταν άρτια, και με πολλά δημιουργικά νέα στοιχεία, γιατί ποτέ δεν μπορεί να γίνει μια καρμπόν αναβίωση ειδικά όταν υπάρχουν νέοι καλλιτεχνικοί συντελεστές με νέα δεδομένα και τόσα χρόνια αργότερα. Είδα ότι ο κύριος Παγουλάτος παραμένει ένα από τα δυνατά χαρτιά της Λυρικής Σκηνής και περιμένουμε με χαρά να δούμε και άλλες αποκλειστικά δικές του δουλειές.

Θέλω να πω ένα μπράβο στον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κ. Νίκο Μουρκογιάννη που κατάφερε να αποδείξει και σε αυτή την παραγωγή, ότι το λυρικό θέατρο στην Αθήνα μπορεί να ξαναζωντανέψει όταν υπάρχει θέληση για δουλειά, μεθοδικότητα και κυρίως το όραμα που κάνει τους άλλους να ακολουθούν.

Και όπως πάντα στην Ελλάδα δεν έλειψαν και από αυτή την υπέροχη βραδιά τα ευτράπελα. Την ώρα που η σοπράνο τραγουδούσε την άρια Ritorna Vincitor μια υστερική ούρλιαζε στο επάνω διάζωμα του Ηρωδείου εξαναγκάζοντας το μαέστρο να σταματήσει τη ροή του έργου μέχρις να βγάλουν έξω από το θέατρο την κακοφωνούσα. Μια άλλη γηραιά κυρία μαντηλοφορούσα κριτίκαρε μεγαλοφώνος τους πάντες και τα πάντα δηλώνοντας ότι είναι η Έλσα Μάξγουελ της Ελλάδος και μάλιστα δημοσιογράφος! Μήπως θα ήταν χρήσιμο η ομάδα φύλαξης των χώρων του Ηρωδείου να είναι σε επιφυλακή και στο άνω διάζωμα στην διάρκεια των παραστάσεων ώστε να απομακρύνουν άμεσα τους ενοχλητικούς από τον χώρο της παράστασης;

Θέλω επίσης να επισημάνω ότι σε παραστάσεις κλασσικής μουσικής και όπερας δεν φτάνει μια ξερή ανακοίνωση στην αρχή της παράστασης, όπως κλείστε τα κινητά σας. Τα κινητά τηλέφωνα δίνανε και παίρνανε καθόλη της διάρκεια της παράστασης, ίσως πρέπει να βρουν κάποιον πιο άμεσο τρόπο, να εξηγούν στον κόσμο πώς να συμπεριφερθεί αφού δεν ξέρει.

(Φωτογραφίες: Η σοπράνο Tiziana Caruso (Αιντα), ο Panagiotis Karousos με την Tiziana Caruso, ο τενόρος Stuart Neill, η Ρίτσα Κεράνη με τον Νίκο Μουρκογιάννη και τον Παναγιώτη Καρούσο, και αυλαία μετά το φινάλε της όπερας)