Στέλλα Γκρέκα: Μια Φωνή! Ένας Μύθος! Μια ιέρεια της τέχνης! Από το καλλιτεχνικό στερέωμα του ελαφρού τραγουδιού πέρασαν μεγάλες προσωπικότητες όπως η Σοφία Βέμπο, ερμηνεύτριες σαν την Δανάη Στρατηγοπούλου, σωστές φωνές σαν την Κάκια Μένδρη, αλλά η Στέλλα Γκρέκα ήταν και παραμένει το φωνητικό φαινόμενο του ελαφρού τραγουδιού. Ανέβηκα ένα πρωινό στις 21 Ιανουαρίου 2010 στην οικία της στα βόρια προάστια της Αθήνας να την συναντήσω. Μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο έργα τέχνης η αεικίνητη αγέραστη Στέλλα Γκρέκα με το παιδικό χαμόγελο και τα όλο ζωντάνια μπλε μάτια με εντυπωσίασε βάζοντας μου μια παλιά της ηχογράφηση που τραγουδούσε την άρια (E Strano....Sempre Libera) από την όπερα «Τραβιάτα» του Τζιουζέπε Βέρντι συνοδευόμενη από την πιανίστρια Dixie Ross της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης.Επίσης εντυπωσιάσθηκα από την ανεπανάληπτη ερμηνεία της στο γνωστό τραγούδι «Δυο πράσινα μάτια» του Μίμη Κατριβάνου με την συνοδεία του Γιάννη Σπάρτακου.
Της είπα ότι στις ατελείωτες μέρες του παγωμένου Καναδά όταν έγραφα τις όπερες μου με ξεκούραζε μια κασέτα με τραγούδια της και χαριτολογώντας μου είπε ότι την ξεκούραζαν οι όπερες του Μότσαρτ και του Βέρντι όντας λάτρης της όπερας που έμαθε να ακούει από μικρή,
μάλιστα όταν την άκουσε να μελετά στο πιάνο ο Δημήτρης Μητρόπουλος είπε: «αυτό το κορίτσι έχει μουσικότητα.Η Στέλλα Γκρέκα, που γεννήθηκε στην Αθήνα από πατέρα Πλακιώτη, αγαπήθηκε και παραμένει στις καρδιές μας κάνοντας μια σύντομη καριέρα την δεκαετία του 40 ως ηθοποιός στις ταινίες του Ορέστη Λάσκου και του Αλέκου Σακελλάριου, με συμπρωταγωνιστές τον Αιμίλιο Βεάκη τον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, και ηχογραφώντας τραγούδια των Αττίκ, Γιαννίδη, Σουγιούλ και όλων των μεγάλων συνθετών της εποχής. Επίσης ερμήνευσε ως πρωταγωνίστρια «Μαρούλα» στην Ελληνική Ραδιοφωνία την οπερέτα «Η τύχη της Μαρούλας» του Δημητρίου Κορομηλά. Ήταν η μούσα του Χρήστου Χαιρόπουλου ο οποίος λάτρευε το σκούρο χρώμα της φωνής της στις χαμηλές νότες χαρακτηρίζοντας την ως ένα βιολοντσέλο, και πράγματι αυτό ήταν που και εμένα εντυπωσίασε περισσότερο από την μεγάλη γκάμα της φωνής της. Η επίσημη δισκογραφική καριέρα της Στέλλας Γκρέκα κράτησε μόλις ένα χρόνο την σαιζόν 1946-47 αλλά ήταν τέτοια η τελειότητα των εκτελέσεων της, που αυτές οι ηχογραφήσεις δεν ξεπεράσθηκαν ποτέ και θα μείνουν αθάνατες για το Ελληνικό τραγούδι, οι ερμηνείες της στα τραγούδια «Χτες το βράδυ», «Ήρθες σαν την Άνοιξη», «Γύρισε», «Πάμε στο άγνωστο» είναι ανάλογες του ύψους και του ύφους της Edith Piaf, της Zarah Leander και της Patsy Cline.
Αναπολώντας τα παλιά μου είπε για το ρεσιτάλ τραγουδιού που έδωσε στο θέατρο Japan House στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης με τον πιανίστα Ted Edel, και για τα μαθήματα τραγουδιού που πήρε από την διάσημη δασκάλα Olga Ryss που ήταν η ιδρύτρια της όπερας του Γιοχάνεσμπουργκ.Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η φωνή της μπορούσε με τέτοια εμβέλεια και άνεση να ερμηνεύει τόσο δύσκολες άριες όσο η άρια της Λιού από την "Τουραντό" και της Μιμής από τους Μποέμ του Τζιάκομο Πουτσίνι, και ότι από το σκούρο ηχόχρωμα της κοντράλτο θα μπορούσε τόσο εύκολα να ανεβαίνει στις κολορατούρες της λυρικής σοπράνο. Η φωνή της Στέλλας Γκρέκας είναι παράξενη όπως παράξενη ήταν και της Κάλλας, την οποία είδε στον “Φιντέλιο” του Μπετόβεν στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού υπό την Ναζιστική Κατοχή, με σχεδόν τρεις οκτάβες. Ο Κόντες Νίκι Λούντζης, σε εκπομπή του στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ, είχε πει για την ερμηνεία της στο τραγούδι Μαρία από το μιούζικαλ West Side Story του Leonard Bernstein ότι κανείς δεν το ερμήνευσε καλύτερα.
Το δε καλλιτεχνικό γραφείο William Morris των μεγάλων σταρ Hollywood της πρότεινε να παρουσιαστή σε ένα ρόλο στο Summer and Smoke του Tennessee Williams, αλλά η Στέλλα Γκρέκα προτίμησε μια ήσυχη οικογενειακή ζωή κοντά στα παιδιά της. Οι εμφανίσεις της Στέλλας Γκρέκα ήταν πολύ σπάνιες αλλά πάντα προκαλούσαν εντύπωση όπως μια φιλανθρωπική συναυλία στην όπερα του Σικάγου (Civic Opera House) με τον Γούναρη. Κάποια χρονιά η 20th Century Fox της ζήτησε να γυρίσει μερικές σκηνές στην έπαυλη της στη Νέα Υόρκη. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων ένας οπερατέρ που την κοίταζε προσεκτικά της λέει σε άπταιστα Ελληνικά: «Είστε η Στέλλα Γκρέκα?» και όταν του απάντησε πως είναι της είπε ότι εργαζόταν για τον Σκούρα στο Hollywood και την θυμόταν από την Ελλάδα.Η Στέλλα Γκρέκα μπορεί να είχε γίνει πια η κυρία της υψηλής κοινωνίας αλλά ήταν κοντά στο τραγούδι. Σε μια παράσταση της Εντίθ Πιάφ στην Νέα Υόρκη πήγε στα παρασκήνια να συγχαρεί τον Φλερύ και την Λίντα Άλμα, που ήταν στον
θίασο της μεγάλης Γαλλίδας ερμηνεύτριας, εκεί συναντήθηκε με την άλλη μεγάλη ντίβα του κινηματογράφου την Μαρλέν Ντήτριχ, και η ζωή της κύλησε έτσι δίπλα στην τέχνη.Ο Βασιλιάς Παύλος, που ήταν θαυμαστής της φωνής της και τον οποίο η Στέλλα Γκρέκα ποτέ δεν συνάντησε, όταν την άκουσε στις ραδιοφωνικές της εκπομπές που έκανε στην Ελληνική Ραδιοφωνία με ακομπανιατέρ τον Γιαννίδη, έστειλε τον υπουργό Νικόλαο Μπαλτατζή - Μαυροκορδάτο να της κάνουν δώρο μια σειρά φωτογραφιών από τον φωτογράφο του Παλατιού. Επίσης ο Στρατής Μυριβήλης την επήγε στον συνθέτη Ρόδιο του οποίου η Στέλλα Γκρέκα ερμήνευσε περίφημα το τραγούδι «Αστέρω».
Τι έκανε τον ζωντανό θρύλο του λεγόμενου ρετρό να μην συνεχίσει μια λαμπρή καριέρα δεν κατάλαβα, αλλά ακούγοντας τις ερμηνείες αυτής της γεμάτης χρώμα και βιμπράτο φωνής είμαι περήφανος που η Ελλάδα γέννησε αυτή την φωνή και είναι Ελληνίδα.
(Φωτογραφίες: Η Στέλλα Γκρέκα σε φωτογραφίες από την καριέρα της, με τον Χρήστο Χαιρόπουλο, και με τον Παναγιώτη Καρούσο που την συνοδεύει στο πιάνο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου