Πάνω από 25.000 χεβιμεταλάδες στη Μαλακάσα για το Sonisphere Festival 2010

Αθήνα 25 Ιουνίου. Ένα μεγάλο γεγονός για τους χεβιμεταλάδες και τους φίλους του σκληρού ροκ πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, με τους Big Four: Metallica, Slayer, Megadeth, και Anthrax. Από νωρίς κατάφθασαν στην Μαλακάσα νέοι και όχι μόνο, είδα μανούλες με παιδάκια αλλά και δυο γριές με τις ξαπλώστρες παραμάσχαλα, και έκπληκτος τις άκουσα να λένε η μια στην άλλη: εγώ χρυσή μου έφερα να τελειώσω και το

πλεκτό, και της απαντά η άλλη: εγώ έφερα το βελονάκι να φτιάξω το σεμέν!

Τους Έλληνες δεν τους καταλαβαίνω καθόλου, όλο γκρινιάζουν με έναν παθιασμένο αντιαμερικανισμό, αλλά έδωσαν από 85 μέχρι 100 ευρώ για

να δουν Αμερικανικά μεταλ γκρουπ, και σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης για την Ελλάδα.

Γιαυτο μου φάνηκε λογικό που οι Megadeth έβγαλαν το άχτι τους με τα μπινελίκια που τους έριξαν, αλλά και οι θεατές όλος περιέργως τα απόλαυσαν δεόντως και εκστασιάστηκαν!

Από την άλλη πλευρά οι Metallica, ανέβασαν το κοινό όχι μόνο με τον αξιοπρεπή και ευγενικό τρόπο τους αλλά και την αξιόλογη μουσική τους. Ο κόσμος το κατέλαβε και όχι μόνο τους αποθέωσε, αλλά δημιουργήθηκε μια χημεία μεταξύ κοινού και ερμηνευτών που δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα, πάνω από δυο ώρες ήταν στην σκηνή οι Metallica. Δεν μπορώ να πω τίποτα , παρόλο που είμαι της κλασικής μουσικής πέρασα

μια ωραία βραδιά, μπράβο στους οργανωτές και ελπίζω να συνεχισθεί αυτή η

ωραία προσπάθεια. Εδώ θα ήθελα να προσθέσω ότι αρκετοί από τους μεγάλους του Χέβι μέταλ ξεκίνησαν από την όπερα, παράδειγμα ο αείμνηστος Freddy Mercury και ο Judas Priest.

Η οργάνωση όπως πάντα στα Ελληνικά δεδομένα, τρομάξαμε να φύγουμε. Όταν βγήκαμε έξω, ένα γύρω ο δρόμος είχε γίνει σουβλατζίδικο με ψησταριές παντού και τους Ελληναράδες να θέλουν να φάνε και το σουβλάκι τους. Και αφού επιτέλους φτάσαμε στο πάρκινγκ εκεί το μεγάλο μαρτύριο, όλοι έσπρωχναν τα αυτοκίνητα τους να ανέβουν την ανηφόρα με τις λακκούβες και το χαλίκι που το είχε πάρει η βροχή που έπεφτε προηγουμένως. Γνωστή μου οικογένεια αναγκάσθηκε να καλέσει την Οδική Βοήθεια η οποία για να βγει από εκεί κάλεσε με την σειρά της άλλη Οδική Βοήθεια!!!

(Φωτογραφίες: Πανόραμα από τον χώρο του φεστιβάλ, ο Παναγιώτης

Καρούσος με την δημοσιογράφο Άννα Παπαδοπούλου και τον κάμεραμαν Μάρκο Ρέμσακ,το Τerra Vibe Park, και ο Έκτορας Ρέμσακ με τον Παναγιώτη Καρούσο)

* Οι Anthrax σταμάτησαν το Indians στη μέση και έπαιξαν ένα μικρό μέρος από το heaven and hell προς τιμή του Ronie James Dio, που πέθανε πρόσφατα, ήταν ένας μεγάλος μουσικός της μέταλ, που έφερε το \m/ που το έκανε η γιαγιά του για να τον προστατεύσει από το κακό μάτι, ο οποίος το έκανε στα live στους οπαδούς του, και ύστερα σιγά-σιγά το έκαναν όλοι οι οπαδοί του, και σε άλλα συγκροτήματα. Είχε πει σε μια συνέντευξη: εγώ αυτό το έκανα για πλάκα, επειδή μου το έκανε η γιαγιά μου σχεδόν κάθε μέρα όταν ήμουν μικρός. Από αυτή την "πλάκα" έγινε το γνωστό πλέον σήμα σε όλους τους μεταλάδες. Έκτορας Ρέμσακ

More than 25.000 people under heavy rain for Sonisphere Festival 2010

Athens, Friday 25 June. Very successful was the Sonisphere Festival 2010 at Malakasa Τerra Vibe Park, outside of Athens, Greece. Metal fanatics and fans of Metallica come from Athens and allover Greece to see their favored bands.The Big Four, Metallica, Slayer, Megadeth, Anthrax made audience to dance and scream loudly all-day long until midnight. The Stone Sour, the SuicidalΑngels and the Βullet For Μy Valentine bands started the show with their supporters. The Sonisphere Festival is a series of summer music festivals to take place across Europe in June 2009 and summer 2010. The festival is owned and promoted by Kilimanjaro Live with financial backing from AEG. The Big Four are all American bands, were despite anti-Americanism and financial crisis in Greece, more than 25.000 thousands of Greeks spend from 85 to 100 euro to get a ticket. They love so much the bands that I was surprised when Megadeth performers addressed them with a dirty language, even they get it with maso-pleasure. Personaly I liked more the Anthrax band and all their songs. Metallica addressed to all audiences with respect, (in contrary than Megadeth), and gave a big show with light effects and audiovisual multimedia huge screen arena. I loved the way Metallica knows how to entertain their audiences. I don’t understand how inspectors gave permission to that terrible parking lot area for parking space, many cars had damaged, and they couldn’t get off from there.

(Pictures: Dave Mustaine - guitar / vocals from Megadeth, drumer Hektor Remsak with Panayoti Karousos, and columnist Panayoti Karousos with journalist Anna Papadopoulou, and guitarist Hektor)

Setlist for the supportive groups:

Suicidal Angels

Mourning Of The Cursed, Dark Abyss (Your Fate Is Colored Black), Bloodthirsty, Dead Again, The Prophecy, Evil Attack, The Pestilence Of Saints, Inquisition, Final Dawn, Apokathilosis

Bullet for my valentine

Your Betrayal, Fever, Waking The Demon, Tears Don't Fall, Pleasure And Pain, 4 Words (To Choke Upon), Last Fight, Scream, Aim, Fire, Begging For Mercy, Hand Of Blood, Alone

Stone sour

Mission Statement, Reborn, Made Of Scars, The Bitter End, Blotter, Your God, Idle Hands, Digital, Come What(ever) May, Get Inside, Hell & Consequences, 30/30-150

Setlist for the big 4 groups:

Anthrax

Caught In A Mosh, Got The Time, Madhouse, Be All, End All, Antisocial, Indians / Heaven, And Hell*, Medusa, Only, Metal Thrashing Mad, I Am The Law

Slayer

World Painted Blood, Jihad, War Ensemble, Hate

Worldwide, Seasons In The Abyss, Angel, Of Death, Beauty T

hrough Order, Disciple, Mandatory Suicide, Chemical Warfare, South Of Heaven, Raining Blood

Megadeth

Holy Wars, Hangar 18, Headcrusher, In My Darkest

Hour, Skin O' My Teeth, A Tout Le Monde, Hook In Mouth, Τrust, Sweating Bullets, Symphony Of Destruction, Peace Sells
Holy Wars... Reprise

Metallica

Ecstasy Of Gold (intro), Creeping Death, For Whom The Bell Tolls, Ride The Lightning,

Harvester Of Sorrow, Fade To Black, That Was Just Your Life, The End Of The Line, Sad But

True, Welcome Home (Sanitarium), Broken, Beat And Scar

red, One, Master Of Puppets, Blackened, Nothing Else Matters, Enter Sandman

Η Νόρμα του Βιντσέντζο Μπελλίνι στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού από την Εθνική Λυρική Σκηνή

Αθήνα 12 Ιουνίου. Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών η ΕΛΣ κλίνει την σαιζόν με μια μεγαλόπνοη παράσταση της Νόρμας του Βιντσεντσο Μπελλίνι στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Πολλή ωραία η ιδέα της Νόρμα σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων για την Ελλάδα, μόνο το όνομα της όπερας φέρνει στο νου μεγαλεία και αλλοτινές εποχές με την Μαρία Κάλλας. Έτσι η προσέλκυση του κοινού ήταν ανάλογη, και κάτω από την φωτισμένη Ακρόπολη ένα κατάμεστο από κόσμο Ηρώδειο.

Η όπερα Νόρμα είναι η κορυφή του Ιταλικού μπελ-κάντο, με μια ενορχήστρωση κυρίως

συνοδευτική των φωνών βασίζεται στην

μελωδία μια μελωδία ονειρική που φτάνει στην έκσταση. Το είδος αυτό είναι πολύ απαιτητικό από τις φωνές γιατί στηρίζεται σε αυτές.

Η αρμονία του Μπελίνι είναι πολύ απλοϊκή χωρίς ιδιαίτερη φαντασία και εσωτερικότητα, έτσι τα πολύ αργά τέμπο του μαέστρου Λουκά Καρυτινου έφεραν ένα αποτέλεσμα αντίθετο από το προβλεπόμενο ελεγειακό, ο κόσμος κόντεψε να κοιμηθεί.
Η σκηνοθεσία του αγαπητού Σπύρου A. Ευαγγελάτου σωστή και λιτή αλλά δεν έφτανε να σώσει

την παράσταση, γιατί δεν ήταν στο ίδιο πνεύμα με την μοντέρνα σκηνογραφία και ενδυματολογία του Γιώργου Πάτσα. Οι φωτισμοί ήταν του Λευτέρη Παυλόπουλου και η διεύθυνση της πάρα πολύ καλής χορωδίας του Νίκου Βασιλείου.
Στον απαιτητικό ρόλο της Νόρμα η σοπράνο Δήμητρα Θεοδοσίου, οπου τραγούδησε την Κάστα ντίβα στην υψηλή εκδοχή της άριας, (η Κάλλας τραγουδούσε την άρια στην χαμηλή εκδοχή μιας και ο συνθέτης είχε δυο εκδοχές), και η οποια τα πιανίσιμα που απολάμβανε να

χρησιμοποιεί ακόμα και εκεί που δεν θα έπρεπε θα είχαν νόημα αν τραγουδούσε το υπόλοιπο μέρος με την απαιτούμενη φωνητική και ερμηνευτική ένταση (άκουγα τον κόσμο γύρω μου να σιγοψιθυρίζει: «νιαουρίζει», και δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω. Ως Ανταλτζίζα η μεσόφωνος Τσέλια Κοστέα έκλεψε την παράσταση με μια βελούδινη φωνή και αξιοπρεπή παρουσία. Ως Πολλιόνε ο υπέρβαρος τενόρος Βαγγέλης Χατζησίμος, στην άρια της πρώτης πράξης ήταν σε αρκετά σημεία χαμηλός και κάτω από τις νότες στις υψηλές νότες. Ως Οροβέζο ο μπάσος Δημήτρης Καβράκος οπου η γερασμένη πια φωνή του μπαλάριζε άσχημα (καλό θα έκαναν μερικοί βετεράνοι του είδους να δ

ώσουν τόπο σε νεότερους ταλαντούχους και να αποσυρθούν). Ως Κλοτίλντε (ρόλο για σοπράνο περιέργως η μεσόφωνος) Βικτώρια Ντίνα Μαϊφάτοβα, και ως Φλάβιο ο Νίκος Στεφάνου. Καλά έκαμε η διεύθυνση της ΕΛΣ και παρουσίασε την Νόρμα γιατί είναι έργο αγαπητό και γεμίζει τις αίθουσες, θα πρέπει όμως να προσέχει τους συντελεστές ιδικά όταν το έργο έχει συνδεθεί τόσο με τους «αθάνατους». Η Μαρία Κάλλας ως Νόρμα ήταν Θεά, οι υπόλοιπες ήταν και συνεχίζουν να είναι δυστυχώς απλές θνητές.

(Φωτογραφίες: Αυλαία από την παράσταση με την πρωταγωνίστρια Δήμητρα Θεοδοσίου, ο Παναγιώτης Καρούσος με την ανεπανάληπτη Ανταλτζίζα στην Νόρμα - συνεργάτιδα της Μαρίας Κάλλας στην Επίδαυρο - μεσόφωνο Κική Μορφονιού, και ο Παναγιώτης Καρούσος με την ηθοποιό Γωγώ Μπρέμπου και την Άννα Παπαδοπούλου)

Wagner’s The Flying Dutchman at the Metropolitan Opera of New York

From April 23 to 14 May, the Met presented under the direction of maestro Kazushi Ono, Wagner’s "Der Fliegende Holländer" (The Flying Dutchman). This opera is one of the early Wagner operas with some Italian style, with arias and duets. The orchestration also despite the leitmotifs and the full orchestra did not have the chromatism and greatness of his late operas.

Senta the dramatic soprano Deborah Voigt was excellent in the role with a vibrato unlike in Wagnerian sopranos, but were can you find a real Wagnerian today?

Bass-baritone Juha Uusitalo as Dutchman sung with a solid and metallic voice. Tenor Stephen Gould as Erik, and bass Hans-Peter König as completed the fine casting. Tenor Philip Webb sung at th

e last presentation the role of Erik. The evocative production was of the August Everding. The set design was by Hans Schavernoch, the costumes by Lore Haas, and the lighting by Gil Wechsler. The stage direction by Stephen Pickover was conventional. Composer Richard Wagner conducted the premiere of Der Fliegende Holländer in 1843 in Dresden. The opera is considered to be the first of Wagner’s fully formed and mature works, drawing on some of his favored themes; the suffering romantic outsider and of redemption through the love of a faithful woman. Der Fliegende Holländer premiered at the Met in 1889, and was most recently revived in 2000.